نیکویی در آنست که اتفاق می افتد

   

 Good in what occurred 

مکانیزم روانی انسان بگونه ای است که برای رشد و شکوفایی 

بعد از نیاز های جسمانی و فیزیولوژیکی بزرگترین نیاز او نیاز به امنیت روانی  یا به عبارت بهتر نیاز به یک تکیه گاهی محکم  برای زندگی کردن است 

 انسان برای انجام هر کاری نیاز به اطمینان دارد که این اطمینان نیز بنوبه خود حاصل امنیت است بزرگترین و موفق ترین انسانهای عالم کسانی بوده اند که این تکیه گاه محکم یا به عبارت بهتر مرکز جهان را درک کرده اند 

ارشمیدس میگوید 

اﻫﺮﻣﻲ ﻗﻮی و ﺗﻜﻴﻪ ﮔﺎﻫﻲ ﻣﺤﻜﻢ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺪﻫﻴﺪ ﺗﺎ ﺑﺎ ﻳﻚ دﺳﺖ کره زﻣﻴﻦ را از ﺟﺎ ﺑﻠﻨﺪ ﻛﻨﻢ 

دلیل همه گیر شدن دپرسیون و افسردگی در بین مردمان دنیای جدید همین عدم امنیت روانی و احساس عدم اطمینان و نداشتن   

این تکیه گاه روانی است   

 حضرت رضا چقدر زیبا از زبان خداوند بزرگ می فرمایند 

کلمه لا اله الا الله حصنی، فمن دخل حصنی، امن من عذابی 

رسیدن به این حقیقت که جز خوبی و خیر حاکمی بر جهان نیست قلعه و دژی مستحکم است که هر کس در ان داخل شود از تمام ناراحتی ها و رنج ها در امان است 

 اری نفس راضیه مرضیه حال همان انسانی است که مطابق اصول حاکم بر جهان با کمترین تلاش بزرگترین لذت های دنیا را تجربه می کند و مست و سرخوش در هر لحظه و در مواجهه با هر پیشامدی و با گام هایی استوار و در اوج قدرت هر لحظه به خواست خود زندگیش را می افریند و به سمت اوج خوبی ها و زیبایی ها پیش می رود 

انسانی که به قانونمدی حاکم بر کائنات اعتقاد دارد می داند که جهان بدست خداوندی اداره میشود که عین مهربانی است پس هر اتفاقی که در هر گوشه از سیستمی بنام کائنات بیفتد نمیتواند از دایره رحمت خداوند خارج باشد  

اینگونه نگرش به عالم موجب میشود تا انسان در هر لحظه حال خوش رضایت را تجربه کند  

انسانی که میداند در جهان با تنها کسی که سروکار دارد خداوند رحیم و مهربان است و هر اتفاقی را از جانب خداوند میداند  

میتواند درست ترین پاسخ را به موقعیت های پیش امده بدهد 

بقول سعدی

دیگران را تلخ می آید شراب جور دوست  

ما زدست دوست می گیریم و شکر می شود 

صفت رضا حاصل نگرشی به جهان است که جهان و کائنات را سیستمی میبیند که به نفع خیر و خوبی اداره میشود یعنی  

اتفاقات جهان بگونه ای رقم میخورد که در نهایت خیر و خوبی پیروز شود  

بقول افلاطون خیر در نهایت همان قانونی است که جهان را اداره میکند 

برای انسانی که یگانه قانون جهان را میداند و ان را رعایت میکند  

بقول رابرت بروانینگ 

سال در بهار است 

و بهار در نخستین روز 

و روز در بامداد 

و بامداد در پگاه 

دشت پر از مروارید شبنم 

چکاوک در پرواز 

حلزون بر خار 

و خدا در اسمان 

و همه کار جهان درست و به سامان 

خوب بودن و زیبا بودن فرمولی است که تمام خواست های انسان را محقق میکند تا جایی که هم او با تمام وجودش از بخشش های کائنات راضی و سپاسگذار باشد و هم خداوند و کائنات از تصویرزیبایی که او به انها بعنوان زیباترین مخلوق خداوند داده.