رقصی بسوی خداوند

  

   

 

Dance towards God  

می گویند عشق یک تعهد نیست یک انتخاب است انتخابی لحظه به لحظه 

چون عشق واقعی زمانی و بین دو انسانی اتفاق می افتد که باهم و دست در اغوش هم به سوی یک مقصد در حرکت اند مقصدی بنام کمال والاترین مرتبه زیبایی، خوبی، دانایی، در یک کلام بهترین همه چیز، خداوند.  

فقط و فقط در این صورت است که خط زمانی زندگی دو انسان تا ابد بر هم منطبق می شود که از نقطه و مبدا خواست برای حرکت به سمت خوبی و زیبائی مطلق اغاز شود و به مقصد نهایت خوبی و زیبایی هرلحظه ادامه یابد در این صورت در هر نقطه این خط یا هر لحظه این دو راه این دو زندگی یگانه اند که عشق همان یکی شدن برای حرکت و سلوک به یک مقصد ارزشمند است و بالاترین لذت زندگی مگر جز حرکت به سوی کاملتر شدن است و معنای مذهب مگر جز راهی است که به سوی نهایت خوبی و زیبایی ختم می شود در این صورت عشق تعهد ناگزیر دو انسان برای باهم بودن نیست انسانهایی که گرچه از لحاظ فیزیکی در کنار هم زندگی می کنند ولی خود واقعیشان بینهایت از هم دور است،بلکه انتخاب ازادانه و بهترین انتخاب برای هر لحظه زندگی است.  

 دلیل ناپایداری تمام عشق ها همین عدم درک مقصد مشترک یا انتخاب مقصد نادرست است که در این صورت دو خط زمانی که از یک نقطه اغاز می شود چون یک مقصد ندارند تبدیل به دو خط واگرا شده و رفته رفته از هم دور می شوند وبه جایی می رسند که انقدر از هم دورند که هیچ تعهدی نمی تواند انها را در کنار هم نگه دارد  

این است مشکل تمام عشق هایی که برخلاف سرشت واقعی دوست داستن لحظه ای و ناپایدارند ولی  

عشق واقعی از جنس خود زندگی است  

یا زندگی واقعی از جنس عشق است  

و هر دو از جنس خداوندند ابدی و بینهایت  

و زندگی با عشق رقص دو جلوه از زندگی  است دست در دست هم بسوی خداوند.